حدیث شماره 5

5- عـِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِى بَصِيرٍ عَنْ أَبـِى عـَبـْدِ اللَّهِ ع قـَالَ إِنَّ لِلَّهِ عـَزَّ وَ جـَلَّ عِبَاداً فِى الْأَرْضِ مِنْ خَالِصِ عِبَادِهِ مَا يُنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ تُحْفَةً إِلَى الْأَرْضِ إِلَّا صَرَفَهَا عَنْهُمْ إِلَى غَيْرِهِمْ وَ لَا بَلِيَّةً إِلَّا صَرَفَهَا إِلَيْهِمْ
اصول كافى ج : 3 ص : 352 رواية :5

ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع ) فـرمـود: خـداى عـزوجـل را در روى زمـيـن بـنـدگـانـى اسـت زبده و خالص بندگان كه هيچ تحفه اى بر زمين فرو نياورد، جز آنكه از آنها بسوى ديگران بگرداند، و هيچ بلائى فرو نياورد جز آنكه بهره آنها گرداند.