2- عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قـَالَ سـَأَلْتـُهُ عـَنْ قـَوْلِ اللَّهِ عـَزَّ وَ جـَلَّ فـِطْرَتَ اللّهِ الَّتِى فَطَرَ النّاسَ عَلَيْها مَا تـِلْكَ الْفِطْرَةُ قَالَ هِيَ الْإِسْلَامُ فَطَرَهُمُ اللَّهُ حِينَ أَخَذَ مِيثَاقَهُمْ عَلَى التَّوْحِيدِ قَالَ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ وَ فِيهِ الْمُؤْمِنُ وَ الْكَافِرُ
اصول كافى ج : 3 ص : 19 رواية :2

ترجمه روايت شريفه :
عـبـدالله بـن سـنـان گـويـد: از امـام صـادق (ع ) راجـع بـقـول خـداى عـزوجـل : [فـطرت خدائى است كه مردم را بر آن آفريده ] پرسيدم ، اين فـطـرت چـيـسـت ؟
فرمود: فطرت اسلام است كه خدا مردم را هنگاميكه از آنها پيمان گرفت بـر يگانه پرستى آفريد. خدا فرمايد: [مگر من پروردگار شما نيستم ؟] و در آن مؤ من و كافر هر دو بودند.