42- الْحـُسـَيـْنُ بـْنُ مـُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أُورَمَةَ وَ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع فِى قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ قَالَ نـَزَلَتْ فـِى فـُلَانٍ وَ فـُلَانٍ وَ فـُلَانٍ آمـَنـُوا بـِالنَّبِيِّ ص فِي أَوَّلِ الْأَمْرِ وَ كَفَرُوا حَيْثُ عـُرِضـَتْ عـَلَيـْهـِمُ الْوَلَايـَةُ حِينَ قَالَ النَّبِيُّ ص مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ ثُمَّ آمَنُوا بـِالْبـَيـْعـَةِ لِأَمـِيـرِ الْمـُؤْمـِنـِيـنَ ع ثـُمَّ كـَفـَرُوا حَيْثُ مَضَى رَسُولُ اللَّهِ ص فَلَمْ يَقِرُّوا بـِالْبـَيْعَةِ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْراً بِأَخْذِهِمْ مَنْ بَايَعَهُ بِالْبَيْعَةِ لَهُمْ فَهَؤُلَاءِ لَمْ يَبْقَ فِيهِمْ مِنَ الْإِيمَانِ شَيْءٌ
اصول كافى جلد 2 صفحه 289 روايت 42

ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق عـليـه السـلام دربـاره قـول خـداى عزوجل : (((آنها كه مؤمن شده و باز كافر شـدنـد: سـپـس مؤمن شده و باز كافر شدند و آنگاه بر كفر خود افزودند، هرگز توبه آنـهـا پـذيـرفـتـه نـگردد 137 سوره 4ـ))) فرمود: اين آيه درباره فلان و فلان (خلفاء ثـلاثـه ) نـازل شده كه در اول امر به پيغمبر صلى اللّه عليه وآله ايمان آوردند و چون ولايـت (على عليه السلام ) به آنها عرضه شد، انكار كردند، همان زمان كه پيغمبر صلى اللّه عـليـه وآله فـرمـود: هـر كـس مـن مولاى او هستم اين على مولاى او است ، سپس به وسيله بـيـعـت كـردن بـا امـيـرالمـؤمـنـيـن عـليـه السـلام ايـمـان آوردنـد، و بـعـد چـون رسـول خـدا صـلى اللّه عـليـه وآله در گـذشـت كـافـر شـدنـد، و بـر بـيعت خود پايدارى نكردند، سپس بوسيله بيعت گرفتن براى خود از كسانى كه با اميرالمؤمنين عليه السلام بيعت كرده بودند، بر كفر خود افزودند، پس در ايشان اثرى از ايمان باقى نماند.
شرح :
آخـر آيـه شـريـفـه لم يـكـن الله ليـغـفـر لهـم اسـت كـه بـه جـاى آن جـمـله لن تـقـبـل تـوبـتـهـم ذكـر شـده ، و ايـن جـمـله در آيـه 90 سـوره آل عمران است ، ولى از لحاظ معنى فرق ندارد.