22- عـِدَّةٌ مـِنْ أَصـْحـَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ جـَابـِرٍ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع فِى قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نـَجِدْ لَهُ عَزْماً قَالَ عَهِدْنَا إِلَيْهِ فِى مُحَمَّدٍ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ فَتَرَكَ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ عَزْمٌ أَنَّهُمْ هَكَذَا وَ إِنَّمَا سُمِّيَ أُولُو الْعَزْمِ أُوْلِي الْعَزْمِ لِأَنَّهُ عَهِدَ إِلَيْهِمْ فِى مُحَمَّدٍ وَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ وَ الْمَهْدِيِّ وَ سِيرَتِهِ وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَى أَنَّ ذَلِكَ كَذَلِكَ وَ الْإِقْرَارِ بِهِ
اصول كافى جلد 2 صفحه 283 روايت 22

ترجمه روايت شريفه :
امـام بـاقـر عليه السلام درباره قول خداى عزوجل (((از پيش به آدم سفارشى كرديم ، او فـرامـوش كـرد و برايش آهنگ پايدارى نديديم 115 سوره 20 ـ))) فرمود: يعنى درباره مـحـمد و امامان بعد از او بوى سفارش ‍ كرديم ، او ترك نمود و تصميم نگرفت كه ايشان چـنـانـنـد و پـيـغـمبرانى كه اولواالعزم ناميده شدند، از اين جهت است كه خدا درباره محمد و اوصياء بعد از او، خصوصا درباره حضرت مهدى و روش او به ايشان سفارش فرمود و آنها تصميم خود را استوار كردند كه مطلب چنين است و اعتراف نمودند.

شرح :
گويا مقصود آيه شريفه نسبت به حضرت آدم اين است كه : او بدان مطلب اهميت بسيارى نداد و مانند پيغمبران اولواالعزم اظهار شادى و مسرت نكرد، با وجود اينكه بدان سزاوار بود، و ايـن خـود ترك اولائى بود كه از او صادر شد، وگرنه مقام عصمت و نبوتش مانع از اين اسـت كـه دربـاره او قـائل شـويم و حتى خدا را نپذيرفته و بقضاء او راضى نگشته است مرآت ص 317 ـ.