2- عـَلِيُّ بـْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّالِحِيِّ قَالَ سَأَلَنِي أَصْحَابُنَا بَعْدَ مُضِيِّ أَبِي مـُحـَمَّدٍ ع أَنْ أَسـْأَلَ عـَنِ الِاسـْمِ وَ الْمـَكـَانِ فَخَرَجَ الْجَوَابُ إِنْ دَلَلْتُهُمْ عَلَى الِاسْمِ أَذَاعُوهُ وَ إِنْ عَرَفُوا الْمَكَانَ دَلُّوا عَلَيْهِ
اصول كافى جلد 2 صفحه 126 رواية 2

ترجمه روايت شريفه :
ابـو عـبـدالله صـالحـى گويد: يكى از اصحاب ما (شيعيان ) بعد از وفات ابومحمد (امام حـسـن عـسـكـرى ) عـليـه السـلام از من خواست كه راجع به اسم و مكان آن حضرت بپرسم ، جواب آمد كه : اگر اسم را به آنها بگوئى ، فاش مى كنند، و اگر مكان را بدانند، نشان مى دهند.

شرح :
ابـو عـبـدالله صـالحـى از جـمـله نـواب اربـعـه مـعـروف نـيـسـت ، پـس مـمـكـن اسـت كه سؤ ال او به توسط يكى از نواب اربعه بوده و يا خود او هم سفارت و نيابتى داشته است .