خداوند سبحان مي‌فرمايد: «ولقدْ ارْسلْنا نوحا الي قوْمه اني لكمْ نذير مبين * انْ لا تعْبدوا الا الله اني اخاف عليْكمْ عذاب يوْم اليم»؛(63) «و هر آينه نوح را به سوي قومش فرستاديم. او گفت: به طور حتم من شما را ترساننده آشكارم به اين‌كه جز الله خداي يگانه يكتا را نپرستيد؛ زيرا بر شما از عذاب روزي دردناك مي‌ترسم.»
و نيز فرمود: «قلْ انما امرْت انْ اعْبد الله ولا اشْرك به اليْه ادْعوا واليْه مآب»؛(64) «بگو: من مامورم كه الله را بپرستم، و شريكي براي او قايل نشوم، به سوي او دعوت مي‌كنم و بازگشت من به سوي اوست.»
و نيز فرمود: «قلْ انما يوحي الي انما الهكمْ اله واحد فهلْ انْتمْ مسْلمون»؛(65) «بگو: تنها چيزي كه به من وحي مي‌شود اين است كه معبود شما خداي يگانه است. آيا با اين حال تسليم حق مي‌شويد و بت‌ها را كنار مي‌گذاريد ؟».
و نيز فرمود: «قدْ كانتْ لكمْ اسْوه حسنه في ابْراهيم والذين معه اذْ قالوا لقوْمهمْ انا برآوا منْكمْ ومما تعْبدون منْ دون الله كفرْنا بكمْ وبدا بيْننا وبيْنكم الْعداوه والْبغْضاء ابدا حتي توْمنوا بالله وحْده...»؛(66) «براي شما سرمشق خوبي در زندگي ابراهيم و كساني كه با او بودند وجود داشت، در آن هنگام كه به قوم مشرك خود گفتند: ما از شما و آنچه غير از خدا مي‌پرستيد بيزاريم. ما نسبت به شما كافريم و ميان ما و شما دشمني و عداوت هميشگي آشكار شده است، تا آن زمان كه به خداي يگانه ايمان بياوريد.»