هرگاه کسى با چهارپایى عمل منافى عفت انجام دهد باید او را تعزیر نمود، و اگر شخص بالغى مکرراً مرتکب این عمل گردد و در هر مرتبه تعزیر شود و باز از این کار روى گردان نباشد حکم او اعدام است.
اگر آن حیوان از حیوانات حلال گوشت باشد، بعد از این عمل گوشت آن حرام خواهد شد، و همچنین نسل آینده او نیز حرام است، وباید آن را نخست ذبح کنند و پس از ذبح کردن لاشه او را بسوزانند و معدوم کنند، و شخصى که مرتکب این عمل شده باید قیمت آن را به صاحبش بپردازد، و اگر این حیوان از حیوانات دیگر قابل شناسایى نباشد باید از طریق قرعه آن را تعیین نمود.
اما اگر حیوانى است که معمولا از گوشت آن استفاده نمى شود، مانند اسب و امثال آن، باید آن را به شهر دیگرى برده و بفروشند و قیمت آن را در راه خدا صدقه دهند، و شخصى که مرتکب این عمل شده باید قیمت آن را به صاحبش بپردازد.
راه اثبات این عمل یکى از دو چیز است: دو شاهد عادل، یا دو مرتبه اقرار کردن.
هرگاه کسى به زن بیگانه اى پس از مرگ زنا کند، همان مجازات و حدى که در مورد زنده بود در حق او اجرا مى گردد، منتها مجازات او به صورت شدیدترى اجرا مى گردد، و اگر کسى با همسر یا کنیز خود پس از مرگ نزدیکى کند باید او را تعزیر (تنبیه) کرد.
راه اثبات این عمل شهادت چهار نفر عادل است، مانند زناى در حال حیات همچنین در مورد لواط، و هرگاه کسى «استمنا» کند حاکم شرع او را تعزیر مى کند.
هر کس حق دارد به هر وسیله از جان و مال و ناموس خود دفاع کند ولى باید حتى الامکان از طریق آسان ترى وارد شود، و اگر نتیجه نگرفت مى تواند تدریجاً به وسایل شدیدترى دست بزند و مهاجم را از خود دور کند و دست او را کوتاه کند.
هرگاه کسى بدون اجازه از بالاى دیوار نگاه به درون خانه مردم نماید و او را از این عمل نهى کنند، ولى باز به کار خود ادامه دهد، اهل خانه حق دارند او را با سنگ یا وسیله دیگر دور سازند و اگر خون او نیز به این وسیله ریخته شود کسى مسئول نیست.