زيد؛ قيام و امام معصوم

امام رضا عليه السلام در جواب سوال ماءمون عباسى فرمود:
( حدثنى ابى موسى بن جعفر، انه سمع اباه جعفر بن محمد بن على بقول ... لقد استشارنى فى خروجه فقلت : يا عم ان رضيت ان تكون المقتول (المصلوب ) بالكناسه فشانك فلما ولى ، قال جعفر بن محمد عليه السلام : ويل لمن سمع و اعيته و لم يجبه . )
پدرم موسى بن جعفر به من گفت كه او از پدرش جعفر بن محمد بن على شنيده كه مى فرمود: ... زيد به هنگام قيامش با من مشورت كرد. به وى گفتم : اگر راضى هستى در كناسه كوفه كشته و به دار آويخته شوى ، ميل تو است . پس چون زيد رفت ، حضرتش فرمود:
واى به حال كسى كه ندايش را بشنود و به ياريش نشتابد. امام صادق عليه السلام فرمود:
( رحم الله عمى زيدا، لو ظفر، لوفى ، انما دعا الى الرضا من آل محمد و انا الرضى .
اما انه لو ظفر لوفى ، اما انه لو ملك لعرف كيف يصنعها... و لم يدعكم الى نفسه و انما دعاكم الى الرضا من آل محمد، و لو ظفر لوفى بما دعاكم اليه و انما خرج الى سلطان لينقصنه )
خدا بيامرزد عمويم زيد را، اگر پيروز مى شد، به عقيده اش و تحويل قدرت به ما وفا مى كرد، همانا كه او دعوت مى كرد به رضا از آل محمد و رضا نام مستعار من هست .
بدانيد كه او اگر پيروز مى شد، به عقيده اش (تفويض قدرت به ما) وفا مى كرد، بدانيد كه اگر او قدرت را به دست مى گرفت ، مى دانست چگونه آن را برقرار سازد.
او شما را به خويش دعوت نمى كرد، بلكه همانا شما را به رضا از آل محمد فرا مى خواند، اگر پيروز مى شد، به آنچه شما را فرا مى خواند، وفا مى كرد. او بر قدرت مسلط زمان خويش قيام كرد تا سلطه جائرانه او را درهم شكند (207)