در آئين تائو عنوان ((تقواى سه گانه )) شهرت فراوان دارد:
1 اقتصاد.
2 سادگى در زندگى .
3 اخلاق و نيكى حتى با افرادى كه با ما بدى كرده اند. اين سه عنوان ، از اهم دستوران لائوتسه بشمار آمده است . آئين تائو با جنگ و خون ريزى مخالف است .
در اين آئين ، قتل ، فريب ، دزدى غارتگرى نافرمانى پدر و مادر، بدرفتارى زن با شوهر و... عدم معالجه امراض ، لاابالى گرى عدم تعليم و تربيت فرزندان ، عدم توجه به خانواده ، به خاك نسپردن مرده سگ و گريه و... گناه محسوب مى شود و مجازات دارد.
آئين تائو ((عقيده به بهشت و جهنم )) و كيفر و پاداش را از آئين ((ماهايانا)) ى ژاپنى اقتباس كرده و در چين رواج داده است و عقايد تناسخ ارواح را از آئين بودائى گرفته است .
در نظر ((لائوتسه )) علم و دانش ، معرفت و فضيلت نيست ، بلكه هر چه دامنه آموزش و علوم گسترش يابد، بر تعداد اراذل افزوده مى شود. ((لائوتسه )) مخالف وجود حكومت بوده و مى گفت : مردم بدون حكومت بهتر مى توانند زندگى كنند، زيرا ستمكارى وقتى دامنه دار مى شود كه دولت قدرتمندى بر ملت چيره شود(160)
از نظر پيروان لائوتسه )) ارواج بدون دخالت خدايان كار خود را انجام مى دهند و نيكوكاران را پاداش و بدكاران را كيفر مى نمايند. اگر پادشاه در انجام مراسم مذهبى كوشا باشد و آنها را نيكو انجام دهد، محصولات كشاورزى فراوان مى شود؛ نواميس طبيعت با قوانين اخلاقى و اجتماعى متحدا عمل نموده ، اساس نظام اجتماعى را به بهترين صورت تدارك مى بيند. طبق افسانه هاى باستانى ((وويى )) يكى از خدايان ((شانگ ))، خدانشناس و گمراه بوده ك با خدايان چين به مبارزه برخاست و به روح جهان بالا ناسزا گفت و دستور داد تا يكى از درباريان به جاى روح عالم بالا با وى شطرنج بازى كند و چون در اين بازى برنماينده روج جهان بالا پيروز شد ك آن روح را به استهزاء گرفت . بر اثر اين اهانت صاعقه اى از آسمان آمدو او را هلاك نمود(161)