در واقع تکیه گاه عمده «وهّابیّون» در کتاب هاى مختلف در بحث توحید و شرک همان چند آیه بالاست که در همه جا به آن استناد مى جویند، و سعى دارند، از کنار سایر آیات قرآن به سادگى بگذرند، و آنها را نادیده بگیرند، یعنى در برابر قرآن به طور کامل گزینشى عمل کنند.

در ضمن براى این که علماى مخالف را که با آیات دیگر قرآن خطاهاى آنها را روشن مى سازند، خلع سلاح کنند در یک ادّعاى بى سابقه مى گویند، تمام آیاتى که دیگران براى ردّ این برداشت در مسأله «توحید و شرک» به آن استدلال کرده اند از آیات متشابه است! و تنها آیاتى که آنها به آن استناد جسته اند از محکمات قرآن است!!(1)

در یک بررسى دقیق این نکته به دست مى آید که خطا و اشتباه و برداشت نادرست وى از «شش واژه قرآنى» سبب شده که همه مسلمین را به جز پیروان عقاید خود مشرک بشمرند و حکم کفر آنها را صادر کنند.

و متأسّفانه جهان اسلام براى خطاى آنها در تفسیر این شش واژه، بهاى سنگینى را تاکنون پرداخته است، چه خون هاى مقدّسى که از مسلمانان بر زمین ریخته شد؟ و چه اموال هنگفتى که به غارت رفت؟ و حتّى امروز هم آن وضع در بعضى از مناطق ادامه دارد که نمونه هاى آن در زمان حکومت طالبان در افغانستان و در بمب گزارى هاى گروه سپاه صحابه در مساجد شیعیان پاکستان و بمب گذارى هاى بسیار وحشتناک و بى رحمانه در عراق در صفوف اهل سنّت و شیعه، و حتّى در عربستان سعودى در «ریاض» و «الخبر» دیده شده است.

چرا آنان حاضر نیستند با دیگر علماى اسلام، علماى الازهر، دمشق، قم و نجف به بحث منطقى بنشینند تا حقایق روشن شود.

چرا بحث هاى آنها همچون پاسخ هاى بعضى از پیشوایان آنها که با جمله «ایّها المشرک الجاهل» آغاز مى شود و گوینده با پیشداورى خود، طرف مقابل را نخست مهدورالدم و مشرک و نادان شمرده سپس با او بحث مى کند، هنوز ادامه دارد؟!

چرا آن گونه که قرآن دستور داده، حاضر نیستند بحثى دوستانه بر اساس (فَبَشِّرْ عِبَادِ * الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ)(2) میان علماى وهّابى و دیگران آغاز گردد؟!

که اگر چنین مى کردند این همه خون هاى پاک مسلمین ریخته نمى شد و اموال آنها به غارت نمى رفت، و دشمنان بر آنها مسلّط نمى شدند و اقلّیّت کوچک صهیونیست همه چیز آنها را به بازى نمى گرفت. معلوم نیست چه جوابى در برابر خدا براى روز قیامت و عندالمیزان و الحساب آماده کرده اند؟

به هر حال این شش کلمه سرنوشت ساز عبارتند از:
1ـ شرک و مشرک (در قرآن مجید)
2ـ إله (در لا إله إلاّ الله در قرآن مجید)
3ـ عبادت (در قرآن مجید)
4ـ شفاعت (در قرآن مجید)
5ـ دعا (در قرآن مجید)
6ـ بدعت (در قرآن و حدیث)

* * *
1. شرح کشف الشبهات، صفحه 74.
2. زمر، آیات 17-18.