اهل بيت كيانند
در اين بخش به شناسايى اهلبيت مى پردازيم، تا روشن شود كه مراد از اهلبيت در اين پژوهش كيانند. منظور از اهلبيت در اين پژوهش همانانى هستند كه در قرآن از ايشان ياد شده است. خداى تعالى در قرآن كريم مى فرمايد:
{وَقَرْنَ في بُيوتكنَّ وَلا تبرّجنَ تبرّجَ الجهليةِ الأولى وَأَقِمنَ الصّلوةَ وءاتينَ الزكوةَ وَأَطِعنَ اللهَ ورسولَه، إِنّما يريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عنكم الرجسَ أهلَ البيتِ ويُطهّرَكم تطهيراً}([427])
«و در خانه هاى خود بمانيد، و همچون دوران جاهليّت نخستين (در ميان مردم) ظاهر نشويد، و نماز را برپا داريد، و زكات را بپردازيد، و خدا و رسولش را اطاعت كنيد؛ خداوند فقط مى خواهد پليدى و گناه را از شما اهلبيت دور كند و كاملاً شما را پاك سازد».
اينك براى اينكه بدانيم اهلبيت چه كسانى هستند و در حقيقت مصاديق آن را كه خداوند اراده كرده، بشناسيم، بايد به روايات روى آوريم.
در اينجا رواياتى را فقط و فقط از كتابهاى حديث، تفسير و تاريخ عامّه مىآورم تا مراد روشن شود. اگر كسى به دور از دشمنىها و تعصُّبات و خواهشهاى نفسانى اين روايات را بفهمد، كافى است تا بداند اهلبيت كيانند و ديگر نيازى به دهها و شايد صدها كتابى كه در اين زمينه نگاشته شده نيست؛ و اگر بناى خواننده جز اين باشد ما را با او كارى نيست.
يادآور مى شوم كه درباره مراد خداوند از اهلبيت كتابهاى زيادى نگاشته شده است و برخى خواستهاند مصداقهايى را به آيه تحميل كنند؛ خواننده، اگر اهل تحقيق باشد، مىداند كه به چه كتابهايى مراجعه كند.
برخى در اين كتابها به معناى لغوى «اهل» پرداخته اند و خواستهاند «اهلبيت» را باتوجه به مفهوم لغوى «اهل»، معنا كنند، يا حداقل باتوجه به معناى لغوى «اهل»، مصداقهايى بر آن بيفزايند.([428]) غافل از اينكه مراد خداوند از «اهلبيت» در آيه ذكر شده، مفهومى اصطلاحى و خاص است. اينك به روايات اشاره مى كنم.
پاورقي ها: -------------------------------------------------------------------------------------
[427]) احزاب / 33.
[428]) نك: سيرة آل بيت النّبي|؛ عبدالحفيظ فرغلي و حمزهًْ النشرتي و عبدالحميد مصطفى؛ ج1، ص32؛ نيز نك: مجموعة الفتاوى ابن تيمية الحرّاني، م 728هـ.ق؛ ج22، صص 265ـ 272.