خداوند براي هدايت نوع بشر كتابهاي آسماني متعددي فرستاده، از جمله «صحف » ابراهيم و نوح، و «تورات » و «انجيل » و از همه جامعتر «قرآن مجيد» است، و اگر اين كتابها نازل نمي شد، انسان در مسير خداشناسي و عبادت پروردگار گرفتار خطا مي شد و از اصول تقوا و اخلاق و تربيت، و قوانين اجتماعي مورد نيازش دور مي ماند.
اين كتب آسماني همچون باران رحمتي بر صفحه دلها فرو ريخت و بذرهاي تقوا و اخلاق و معرفة الله و علم و حكمت را در نهاد انسانها پرورش داد و شكوفا ساخت.
«آمن الرسول بما انزل اليه من ربه و المؤمنون كل آمن بالله و ملائكته و كتبه و رسله، پيامبر به آنچه از سوي پروردگارش بر او نازل شده ايمان آورده و همه مؤمنان (نيز) به خدا و فرشتگان او و تمام كتابها و فرستادگانش ايمان آورده اند». [1] .
هر چند متاسفانه بر اثر گذشت زمان و دخالت جاهلان و نااهلان، بسياري از كتب آسماني، مورد تحريف قرار گرفت و با افكار نادرستي آميخته شد، ولي قرآن مجيد با دلايلي كه در بخش جاودانگي قرآن آمده دست نخورده باقي مانده است و همچون آفتابي در همه اعصار و قرون مي درخشد و دلها را روشن مي سازد.
«قد جاءكم من الله نور و كتاب مبين يهدي به الله من اتبع رضوانه سبل السلام، از سوي خدا نور و كتاب آشكاري به سوي شما آمد- خداوند به بركت آن، كساني را كه از خشنودي او پيروي دارند، به راههاي سلامت (و سعادت) هدايت مي كند». [2] .
پاورقي ها: ---------------------------------------------------------------------------------------------
[1] سوره بقره، آيه 285.
[2] سوره مائده، آيات 15 و 16.