اصل توحيد افعالي اين حقيقت را تاكيد مي كند كه خارق عادات عظيم و معجزاتي كه از پيامبران الهي صادر مي شده همه به «اذن الله » بوده است، چنانكه قرآن مجيد درباره حضرت مسيح (ع) مي گويد: و تبرئ الاكمه و الابرص باذني و اذ تخرج الموتي باذني، كور مادر زاد و مبتلا به بيماري (غير قابل علاج) پيسي را به اذن من شفا مي دادي!و مردگان را به فرمان من زنده مي كردي!» [1] .
و درباره يكي از وزراي سليمان مي فرمايد: قال الذي عنده علم من الكتاب انا آتيك به قبل ان يرتد اليك طرفك فلما رآه مستقرا عنده قال هذا من فضل ربي، كسي كه دانشي از كتاب آسماني نزد او بود گفت: پيش از آن كه چشم بر هم زني، من آن را (تخت ملكه سبا را) نزد تو خواهم آورد و هنگامي كه (سليمان) آن را نزد خود ثابت و مستقر ديد، گفت: اين از فضل (و اراده) پروردگار من است ». [2] .
بنابر اين نسبت دادن شفاي بيماران غير قابل علاج و زنده كردن مردگان به حضرت مسيح (ع)، به اذن و فرمان خدا، كه صريحا در قرآن آمده، عين توحيد است.
پاورقی ها: ------------------------------------------------------------------------------
[1] سوره مائده، آيه 110.
[2] سوره نمل، آيه 40.