18- مـُحـَمَّدُ بـْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عَفَّانَ عَنْ مـُفـَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ ثَنَاؤُهُ لَيَعْتَذِرُ إِلَى عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ الْمـُحـْوِجِ فـِى الدُّنـْيـَا كَمَا يَعْتَذِرُ الْأَخُ إِلَى أَخِيهِ فَيَقُولُ وَ عِزَّتِى وَ جَلَالِى مَا أَحْوَجْتُكَ فـِى الدُّنـْيـَا مـِنْ هـَوَانٍ كـَانَ بـِكَ عـَلَيَّ فـَارْفـَعْ هَذَا السَّجْفَ فَانْظُرْ إِلَى مَا عَوَّضْتُكَ مِنَ الدُّنْيَا قَالَ فَيَرْفَعُ فَيَقُولُ مَا ضَرَّنِى مَا مَنَعْتَنِى مَعَ مَا عَوَّضْتَنِى
اصول كافى ج : 3 ص : 364 رواية :18

ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع) فـرمـود: هـمـانـا (روز قـيـامـت) خـدا جـل ثـنـاؤه از بـنـده مـؤمـن محتاج در دنيايش پوزش مى خواهد، چنانكه برادرى از برادرش پوزش مى خواهد و مى فرمايد: به عزت و جلالم سوگند كه تو را در دنيا براى خواريت در نظرم محتاج نكردم ، اين رو پوش را بردار و به بين به جاى دنيا به تو چه داده ام ، او بردارد و گويد: با اين عوض كه عطا فرمودى ، زيانى به من ندارد آنچه از دنيا از من به باز گرفتى .