4- عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ دَاوُدَ الْحَذَّاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَغِيرٍ عَنْ جَدِّهِ شُعَيْبٍ عَنْ مُفَضَّلٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع كُلَّمَا ازْدَادَ الْعَبْدُ إِيمَاناً ازْدَادَ ضِيقاً فِى مَعِيشَتِهِ
اصول كافى ج : 3 ص : 360 رواية :4

ترجمه روايت شريفه :
امام صادق (ع) فرمود  هر اندازه ايمان بنده زياد شود، تنگى معيشتش افزايش يابد.

شرح :
چنانكه در باب گذشته ثواب و پاداش بى پايان گرفتارى و ابتلاء در دنيا ذكر شد، و نيز ثروت بسيار موجب گردنگشى و تكبر شود و شخص ثروتمند بفقرا توهين و بـى احـتـرامـى كـنـد و قـسـاوت قـلب و خـشـونـت پـيـدا كـنـد، و سـرگـرمـى و نـگـهـدارى امـوال او را از خـدا غـافـل سـازد، عـلاوه بـر آنـكـه اگـر حـقـوق واجـبـه مـال را نـپـردازد، مـلعـون و مـطـرود خـداشـود، ولى فـقر سبب شود كه شخص فقير بر خدا تـوكـل كـنـدو بـدرگـاه او دعـا و تضرع نمايد، علاوه بر تواضع وملايمت و صفات حميده ديگرى كه زائيده فقر است ، اگر فقير صابر و شكيبا باشد.