39- عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ بُنْدَارَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ سَهْلِ بْنِ الْحَارِثِ عَنِ الدِّلْهَاثِ مَوْلَى الرِّضـَا ع قـَالَ سـَمـِعْتُ الرِّضَا ع يَقُولُ لَا يَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً حَتَّى يَكُونَ فِيهِ ثَلَاثُ خِصَالٍ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِيِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِيِّهِ فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَكِتْمَانُ سِرِّهِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً إِلاّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ وَ أَمَّا السُّنَّةُ مـِنْ نـَبـِيِّهِ فَمُدَارَاةُ النَّاسِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ نَبِيَّهُ ص بِمُدَارَاةِ النَّاسِ فَقَالَ خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِيِّهِ فَالصَّبْرُ فِى الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ
اصول كافى ج : 3 ص : 339 رواية :39

ترجمه روايت شريفه :
امـام رضـا عليه السلام ميفرمود: مؤمن ، مؤمن حقيقى نباشد مگر زمانيكه سه خصلت و روش در او بوده باشد: روشى از پروردگارش و روشى از پيغمبرش و روشى از ولى و امامش ، امـا روش پـروردگـارش نـگـهـدارى راز خـود اسـت ، خـداى عزوجل فرمايد: (((خداى عالم بغيب است و كسى را برغيب خود آگاه نكند جز رسولى را كه بـپـسـنـدد، 26 سـوره 72))) و امـا روش پـيـغـمـبـر خـوشـرفـتارى با مردم است زيرا خداى عـزوجـل پـيـغمبرش صلى الله عليه و آله را به خوشرفتارى با مردم دستور داده و فرموده اسـت (((گـذشـت را پـيـشـه گـيـر و به نيكى دستور ده ، 199 سوره 7))) و اما روش امامش صبر كردن در زمانهاى تنگدستى و پريشان حالى است .