حدیث شماره 1
1- مـُحـَمَّدُ بـْنُ يـَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ أَبِى طَلْحَةَ عَنْ حَبِيبٍ الْأَحـْوَلِ قـَالَ سـَمـِعـْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ صَدَقَةٌ يُحِبُّهَا اللَّهُ إِصْلَاحُ بَيْنِ النَّاسِ إِذَا تَفَاسَدُوا وَ تَقَارُبُ بَيْنِهِمْ إِذَا تَبَاعَدُوا
عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع مِثْلَهُ
اصول كافى ج : 3 ص : 297 رواية : 1
ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع) مـيـفـرمـود: صـدقـه اى را كه خدا دوست دارد، اصلاح ميان مردمست ، زمانيكه اختلاف و فساد يابند و نزديك ساختن آنها بيكديگر زمانيكه از هم دور شوند.