حدیث شماره 3
3- عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِى عُبَيْدَةَ الْحَذَّاءِ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع مَنْ مَشَى فِى حَاجَةِ أَخِيهِ الْمُسْلِمِ أَظَلَّهُ اللَّهُ بِخَمْسَةٍ وَ سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ لَمْ يَرْفَعْ قَدَماً إِلَّا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ حَطَّ عَنْهُ بِهَا سَيِّئَةً وَ يَرْفَعُ لَهُ بِهَا دَرَجَةً فَإِذَا فَرَغَ مِنْ حَاجَتِهِ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِهَا أَجْرَ حَاجٍّ وَ مُعْتَمِرٍ
اصول كافى ج : 3 ص : 282 رواية :3
ترجمه روايت شريفه :
امـام بـاقـر (ع ) فـرمـود: هـركس در راه حاجت برادر مسلمانش گام بردارد، خدا او را در زير سـايـه 75 هـزار فـرشـتـه قـرار مـى دهـد و هر گامى بردارد، خدا برايش حسنه نويسد و گـنـاهـى از او بـزدايـد و درجـه ئى بالا برد، و چون او از برآوردن حاجت برادرش فارغ شود، خداى عزوجل بدان جهت برايش پاداش حج و عمره گرار نويسد.