2- عـَنـْهُ عـَنْ مـُحَمَّدِ بْنِ زِيَادٍ قَالَ حَدَّثَنِى خَالِدُ بْنُ يَزِيدَ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قـَالَ إِنَّ اللَّهَ عـَزَّ وَ جـَلَّ خـَلَقَ خـَلْقـاً مـِنْ خـَلْقـِهِ انـْتـَجَبَهُمْ لِقَضَاءِ حَوَائِجِ فُقَرَاءِ شـِيـعَتِنَا لِيُثِيبَهُمْ عَلَى ذَلِكَ الْجَنَّةَ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَكُونَ مِنْهُمْ فَكُنْ ثُمَّ قَالَ لَنَا وَ اللَّهِ رَبٌّ نَعْبُدُهُ لَا نُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً
اصول كافى ج : 3 ص : 277 رواية : 2

ترجمه روايت شريفه :
مـفـضـل بـن عـمـر گـويـد: امـام صـادق (ع ) فـرمـود: هـمـانـا خـداى عزوجل دسته ئى از مخلوقش را آفريده و ايشانرا براى قضاء حوائج خويش شيعيان فقير مـا را انـتـخـاب فرموده تا در برابر آن بهشت را به ايشان پاداش دهد، پس اگر توانى از آنـهـا بـاش . سـپـس فـرمـود: بـه خـدا ما را پروردگاريست كه او را پرستش كنيم و چيزي را شريك او نسازيم .