حدیث شماره 13

13- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ عـَبـْدِ اللَّهِ بـْنِ مُسْكَانَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ شُعَيْبٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ أَبِى قَدْ كـَبـِرَ جـِدّاً وَ ضـَعـُفَ فـَنـَحْنُ نَحْمِلُهُ إِذَا أَرَادَ الْحَاجَةَ فَقَالَ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَلِيَ ذَلِكَ مِنْهُ فَافْعَلْ وَ لَقِّمْهُ بِيَدِكَ فَإِنَّهُ جُنَّةٌ لَكَ غَداً
اصول كافى ج : 3 ص : 236 رواية : 13

ترجمه روايت شريفه :
ابـراهـيـم بن شعيب گويد: به امام صادق (ع ) عرض كردم : پدرم بحدى پير و ناتوان شده كـه او را بـراى قـضـاى حاجت به پشت مى بريم ، فرمود: اگر توانى خودت اين كار را مـبـاشـرت كـنى بكن و خودت برايش لقمه كن تا سپر آتش فردايت باشد (تا فردا ترا به بهشت ببرد).