5- عَنْهُ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى الْبَخْتَرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ يَحْزَنُ عـَبـْدِيَ الْمـُؤْمـِنُ إِنْ قـَتَّرْتُ عـَلَيْهِ وَ ذَلِكَ أَقْرَبُ لَهُ مِنِّى وَ يَفْرَحُ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنُ إِنْ وَسَّعْتُ عَلَيْهِ وَ ذَلِكَ أَبْعَدُ لَهُ مِنِّى
اصول كافى ج : 3 ص : 211 رواية :5

ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع ) فـرمود: خداى عزوجل ميفرمايد: اگر برنده مؤمنم تنگ گيرم ، غمگين شود در صورتيكه اين تنگى او را بمن نزديكتر سازد و اگر بر بنده مؤمنم وسعت دهم شادمان گردد، در صورتيكه آن وسعت او را از من دورتر كند.