15 - عِدَّةٌ مِن اءَصْحابِنا، عَنْ اءحمَدَ بْن اءبِى عَبْدِاللّه ، عَنْ اءَبيهِ، عَنْ حَمادِبْن عيسى ، عَنْ حـَريـزِ بـْنِ عـَبـْدِاللّهِ ، عـَنْ بـَحـرٍ اَلسَّقـاءِ قـالَ: قال لِى اءبو عَبْداللّه (ع ): يا بَحْرُ! حُسْنُ الْخُلُقِ يُسْرٌ ؛ ثُمَّ قالَ: اءَلا اُخبِرُكَ بِحَديثِ ما هـُوَ فـى يـَدَىْ اءَحَدٍ مِنْ اءَهْلِ الْمَدينَةِ؟ قُلْتُ: بِلى ، قالَ: بَيْنا رَسولَ اللّه (ص ) ذاتَ يَومٍ جـالسٌ فـى الْمـَسـْجـِدِ اءِذْجـاءَتْ جـارِيـَةٌ لِبـَعـْضِ الْاءَنـصارِ وَ هُوَ قائِمٌ، فَاءَخَذَتْ بِطَرَفِ ثـَوبـِهِ، فـَقـامَ لَهـا النـَبـىُّ (ص ) فـَلَمْ تـَقـُلْ شـَيـْئا وَ لَم يـَقـُل لَهـا النـَبـىُّ (ص ) شـَيـئا حـَتّى فَعَلَتْ ذلِكَ ثَلاثَ مَرّاتٍ، فَقامَ لَها النَّبىُّ فى الرّابـِعـَةِ وَ هـىَ خـَلْفـَهُ، فَاءَخَذَتْ هُدْبَةً مِنْ ثَوْبِهِ ثُمَّ رَجَعَتْ فَقالَ لَها النّاسُ: فَعَلَ اللّهُ بـِكَ وَ فـَعـَلَ، حـَبَسْتِ رَسُولَ اللّهِ (ص ) ثَلاثَ مَرّاتٍ، لا تَقولينَ لَهُ شَيئا وَلا هُوَ يَقُولُ لَكِ شَيئا، ما كانَت حاجَتُكِ اءِلَيْهِ؟ قالَتْ: اءِنَّ لَنا مَريضا فَاءَرْسَلَنى اءَهلِى لاخُذَ هُدْبَةً مِنْ ثـَوْبـِهِ، [لِ]يَستَشْفى بِها، فَلَمّا اءَرَدْتُ اءَخْدَها رَآنى فَقامَ فَاستَحْيَيْتُ مِنهُ اءَنْ آخُذَها وَ هُوَ يَرانى وَاءَكْرَهُ اءَنْ اءَستَاءمِرَهُ فِى اءَخْذِها فَاءخَذتُها.
اصول كافى ج : 3 ص : 159 رواية :15

ترجمه روايت شريفه :
بـحـر سـقا گويد: امام صادق (ع ) بمن فرمود: اى بحر خوشخلقى مايه آسانى امور است (شـادى مـيـبـخـشـد) سـپـس فـرمـود: آيـا داسـتـانـى را كـه هـمـه اهل مدينه ميدانند برايت نقل نكنم ؟ عرضكردم : چرا، فرمود:
روزى رسولخدا (ص ) در مسجد نشسته بود كه كنيز يكى از انصار آمد و خود او هم ايستاده بـود، كـنيز گوشه جامه پيغمبر را گرفت ، پيغمبر (ص ) بخاطر آن زن برخاست ، ولى او چـيـزى نـگـفـت ، پيغمبر (ص ) هم باو چيزى نفرمود، تا سه بار اينكار كرد، پيغمبر در مـرتـبـه چـهـارم بـرخـاسـت و كـنـيز پشت سرش بود، آنگاه كنيز رشته اى از جامه حضرت برگرفت و برگشت .
مـردم باو گفتند خدا: ترا چنين و چنان كند كه رسولخدا (ص ) سه بار نگهداشتى و چيزى باو نگفتى ، كه او هم بتو چيزى نفرمود: از پيغمبر چه ميخواستى ؟
كـنـيـز گـفـت : مـا بـيـمـارى داريـم ، اهـل خـانه مرا فرستادند كه رشته اى از جامه پيغمبر بـرگـيـرم تـا بـيـمـار از آن شـفـا جـويـد، و چـون خـواستم رشته را برگيرم ، مرا ديد و برخاست ، من از او شرم كردم كه رشته را برگيرم در حاليكه مرا ميبيند، و نميخواستم در گرفتن رشته با او مشورت كنم ، تا (در مرتبه چهارم ) برگرفتم .