حدیث شماره 1
1- مـُحـَمَّدُ بـْنُ يـَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْأَحْوَلِ عَنْ سَلَّامِ بْنِ الْمـُسـْتـَنـِيـرِ عـَنْ أَبـِى جـَعـْفـَرٍ ع قـَالَ قـَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَلَا إِنَّ لِكُلِّ عِبَادَةٍ شِرَّةً ثُمَّ تـَصـِيـرُ إِلَى فـَتـْرَةٍ فـَمـَنْ صـَارَتْ شِرَّةُ عِبَادَتِهِ إِلَى سُنَّتِى فَقَدِ اهْتَدَى وَ مَنْ خَالَفَ سـُنَّتـِى فـَقـَدْ ضـَلَّ وَ كـَانَ عـَمـَلُهُ فـِى تـَبَابٍ أَمَا إِنِّى أُصَلِّى وَ أَنَامُ وَ أَصُومُ وَ أُفْطِرُ وَ أَضـْحـَكُ وَ أَبـْكـِى فـَمـَنْ رَغـِبَ عـَنْ مـِنْهَاجِى وَ سُنَّتِى فَلَيْسَ مِنِّى وَ قَالَ كَفَى بِالْمَوْتِ مَوْعِظَةً وَ كَفَى بِالْيَقِينِ غِنًى وَ كَفَى بِالْعِبَادَةِ شُغُلًا
اصول كافى ج : 3 ص : 136 رواية :1
ترجمه روايت شريفه :
رسـول خـدا صـلى الله عـليـه و آله فـرمـود: همانا براى هر عبادتى شور و جنبشى است و سـپـس به سستى و آرامش گرايد، پس هر كه شور و جنبش عبادتش بسوى سنت من باشد هدايت شـده و هـر كـه خـالفـت سـنت مى كند، گمراه گشته و عملش بهلاكت كشد، همانا من نماز مى گـزارم و مـى خـوابم و روزه مى گيرم و افطار مى كنم و مى خندم و مى گريم و هر كه از طريقه و روش من رو بگرداند از من نيست .
و فـرمـود: بـراى مـوعـظـه و پـنـد مـرگ كافى است و براى بى نيازى يقين كافى است و براى مشغول بودن عبادت بس است .
شرح :
راجـع بـه قـسـمـت اول حديث به شماره 207 ج 1 ص 90 رجوع شود و اما قسمت اخير حـديـث تـوضـيـحش اين است كه : چون هركس مرگ رفقايش را مى بيند و خودش هم عاقبت مى ميرد، محتاج به موعظه و پند ديگرى نيست و كسيكه يقين داردآنچه خدا برايش مقدر كند، خير و صلاح او است ، مناعت طبع و بى نيازى نفسى پيدا مى كند كه محتاج به بى نيازى ديكرى نـيـسـت و هـر كـه خـود را بـه عـبـادت خـدا مـشـغـول دارد، بـرايـش بـهـتـريـن شغل است و محتاج به سر گرمى ديگرى نيست .