حدیث شماره 1
1- عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهـِيـمَ عـَنْ أَبـِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي الْمَغْرَاءِ عَنْ زَيْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ عـَمـْرِو بْنِ سَعِيدِ بْنِ هِلَالٍ الثَّقَفِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنِّي لَا أَلْقَاكَ إِلَّا فـِى السِّنـِيـنَ فـَأَخـْبـِرْنـِى بـِشـَيْءٍ آخـُذُ بـِهِ فـَقـَالَ أُوصـِيكَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ وَ اعْلَمْ أَنَّهُ لَا يَنْفَعُ اجْتِهَادٌ لَا وَرَعَ فِيهِ
اصول كافى ج : 3 ص : 121 رواية :1
ترجمه روايت شريفه :
عـمـر بـن سـعـيـد گـويـد: بـه امـام صـادق (ع ) عـرضـكـردم : مـن جـز چـنـد سـال يـكـبـار شـما را ملاقات نكنم ، بمن چيزى بفرما كه آنرا داشته باشم ، فرمود: ترا سـفـارش مـيـكـنم بتقواى خدا و ورع و كوشش و بدانكه كوششى كه در آن ورع نباشد سود ندهد.
شرح :
تقوى ترك محرمات است و ورع ترك شبهات و اجتهاد [كوشش ] سعى در طاعات و عبادات .