9- مـُحـَمَّدُ بـْنُ يـَحـْيـَى عـَنْ مـُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِى الْجَارُودِ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى فَاطِمَةَ ع وَ بَيْنَ يَدَيْهَا لَوْحٌ فـِيـهِ أَسْمَاءُ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ وُلْدِهَا فَعَدَدْتُ اثْنَيْ عَشَرَ آخِرُهُمُ الْقَائِمُ ع ثَلَاثَةٌ مِنْهُمْ مُحَمَّدٌ وَ ثَلَاثَةٌ مِنْهُمْ عَلِيٌّ
اصول كافى جلد 2 صفحه 480 روايت 9

ترجمه روايت شريفه :
جابر بن عبدالله انصارى گويد: خدمت فاطمه عليها السلام رسيدم ، در برابرش لوحى بود كه نامهاى اوصياء از فرزندان او در آن بود، من شمردم ، دوازده نفر بودند، آخر آنها قائم عليه السلام بود. سه محمد در ميان آنها بود سه على .

شرح :
ايـن روايـت را صـدوق در كـتـاب اكـمـال الديـن و عـيـون و مـن لايـحـضـره الفـقـيـه نـقـل كـرده و نـيـز شـيـخ طـوسـى در كـتـاب غـيـبـت بـه هـمـيـن سـنـد از جـابـر نـقـل نـمـوده اسـت و در هـمـه آنـها (((چهار على ))) ذكر شده است ، پس در اينجا كه سه على نقل شده از اشتباهات نساخ است و ممكن است مقصود، امامان از فرزندان فاطمه عليهاالسلام باشند و شوهرش را شامل نشود ـ مرآت العقول ـ.