9- عـَلِيُّ بـْنُ مـُحـَمَّدٍ وَ مـُحـَمَّدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ مُحَمَّدٍ النَّخَعِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي سـُفـْيـَانُ بـْنُ مـُحَمَّدٍ الضُّبَعِيُّ قَالَ كَتَبْتُ إِلَى أَبِي مُحَمَّدٍ أَسْأَلُهُ عَنِ الْوَلِيجَةِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ تـَعـَالَى وَ لَمْ يـَتَّخـِذُوا مـِنْ دُونِ اللّهِ وَ لا رَسـُولِهِ وَ لَا الْمـُؤْمـِنـِيـنَ وَلِيجَةً قُلْتُ فِى نَفْسِى لَا فِى الْكِتَابِ مَنْ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ هَاهُنَا فَرَجَعَ الْجَوَابُ الْوَلِيجَةُ الَّذِى يُقَامُ دُونَ وَلِيِّ الْأَمـْرِ وَ حـَدَّثـَتـْكَ نـَفـْسـُكَ عـَنِ الْمـُؤْمِنِينَ مَنْ هُمْ فِى هَذَا الْمَوْضِعِ فَهُمُ الْأَئِمَّةُ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ عَلَى اللَّهِ فَيُجِيزُ أَمَانَهُمْ
اصول كافى جلد 2 صفحه 439 روايت 9

ترجمه روايت شريفه :
سفيان بن محمد ضيعى گويد: به امام حسن عسكرى عليه السلام نامه نوشتم و از آن حضرت راجـع بـه وليـجـه پرسيدم ، كه در قول خداى تعالى است : (((جز خدا و پيغمبر و مؤمنين وليـجـه ئى نگرفتند 15 سوره 9 ـ))) و بدون آنكه در نامه بنويسم ، پيش خود فكر مى كـردم كـه آيـا مـقصود از مؤمنين در اين آيه كيانند؟ جواب آمد كه : وليجه كسى است غير از امـام بـه حـق كـه بـه جـاى او مـنـصـوب مى شود و در خاطرات گذشت كه آيا مؤمنين در اين آيه كيانند؟ ايشان ائمه بر حق هستند كه از خدا براى مردم امان مى گيرند و خدا هم امان آنها را اجـازه مـى كـنـد (چـنانچه ايشان بهشت را با شرايطى براى مردمى ضمانت كرده اند، خداى تعالى هم ضمانت ايشان را امضا مى فرمايد).