10- عـِدَّةٌ مـِنْ أَصـْحـَابـِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ أَبِى وَهْبِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَنْصُورٍ قَالَ سَأَلْتُ عَبْداً صَالِحاً عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَواحِشَ مـا ظـَهـَرَ مـِنـْهـا وَ مـا بـَطـَنَ قَالَ فَقَالَ إِنَّ الْقُرْآنَ لَهُ ظَهْرٌ وَ بَطْنٌ فَجَمِيعُ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فِى الْقُرْآنِ هُوَ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنُ مِنْ ذَلِكَ أَئِمَّةُ الْجَوْرِ وَ جَمِيعُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ تَعَالَى فِى الْكِتَابِ هُوَ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنُ مِنْ ذَلِكَ أَئِمَّةُ الْحَقِّ
اصول كافى جلد 2 صفحه 202 روايت 10

ترجمه روايت شريفه :
مـحـمـد بـن مـنـصـور گويد: از عبد صالح (حضرت موسى بن جعفر عليه السلام ) درباره قـول خـداى عزوجل (((بگو پروردگار من همه كارهاى زشت را، آنچه عيانست و آنچه نهانست حـرام كـرده 31 سـوره 7 ـ))) پـرسـيـدم ، فـرمـود: براى قرآن ظاهرى است و باطنى ، همه آنچه را خدا در قرآن حرام كرده ظاهر قرآن است و باطن آن پيشوايان جورند و همه آنچه را خـدايـتـعـالى در قـرآن حـلال فـرموده ظاهر قرآنست و باطن آن پيشوايان حق (ائمه معصومين عليهم السلام ) هستند.

شرح :
قرآن كريم در آيات مباركاتش بايمان و اسلام و يقين و تقوى و نماز و زكوة و حج و روزه و سـايـر طاعات و عبادات فرمان مى دهد و اين امور از نظر ظاهر كالبد و پيكرهايى هستند كـه هر يك از لحاظ اجرا شرايط و اجزاء مخصوصى دارند، ولى از نظر اينكه اين امور در وجـود ائمـه عليهم السلام مجسم و ممثل گشته و ايشان آينه تمام نماى همين طاعات و عبادات مـى بـاشـنـد، زيـرا ايـشـان بـايـن امور امر مى كنند و آموزگار آن مى باشند و خود بطور كامل آنها را انجام مى دهند، بدين جهت تمام اوامر با آنها متحد شده و ايشان روح و باطن اوامر قـرآن گـشـتـه انـد و بـوجـود آنـها تاءويل مى شود، لذا آيه شريفه ان الصلاة تنهى عن الفـحـشـاء و المـنـكـر بـوجـود امـيـرالمـؤمـنـيـن عـليـه السـلام تـاءويل شده است يعنى ظاهر نماز همين ركعات مخصوصى است كه هر مسلمان در اوقات معين انـجـام دهـد، و بـاطـن و حقيقت و روح و معنى نماز مطابق بيانيكه ذكر شد اميرالمؤ منين عليه السـلام اسـت هـمـچـنـيـن كـفـر و نـفـاق و شـرك و زنـا و قـتـل و شـرب خـمـر و امـثال آن اموريستكه قرآن از آنها نهى و جلوگيرى فرموده و آن ظاهر قـرآنـسـت ، ولى باطن و واقعش پيشوايان جور و ستم و مدعيان بنا حق امامتند كه مجسمه اين امور و وادار كننده مردم را به آنها مى باشند.