12- الْحـُسـَيـْنُ بـْنُ مـُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ قَالَ أَتَيْتُ خُرَاسَانَ وَ أَنَا وَاقِفٌ فـَحـَمـَلْتُ مَعِى مَتَاعاً وَ كَانَ مَعِى ثَوْبٌ وَشِيٌّ فِي بَعْضِ الرِّزَمِ وَ لَمْ أَشْعُرْ بِهِ وَ لَمْ أَعْرِفْ مـَكـَانـَهُ فَلَمَّا قَدِمْتُ مَرْوَ وَ نَزَلْتُ فِى بَعْضِ مَنَازِلِهَا لَمْ أَشْعُرْ إِلَّا وَ رَجُلٌ مَدَنِيٌّ مِنْ بَعْضِ مـُوَلَّدِيـهـَا فَقَالَ لِى إِنَّ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع يَقُولُ لَكَ ابْعَثْ إِلَيَّ الثَّوْبَ الْوَشِيَّ الَّذِي عـِنـْدَكَ قـَالَ فـَقـُلْتُ وَ مـَنْ أَخـْبـَرَ أَبَا الْحَسَنِ بِقُدُومِى وَ أَنَا قَدِمْتُ آنِفاً وَ مَا عِنْدِى ثَوْبٌ وَشِيٌّ فَرَجَعَ إِلَيْهِ وَ عَادَ إِلَيَّ فَقَالَ يَقُولُ لَكَ بَلَى هُوَ فِي مَوْضِعِ كَذَا وَ كَذَا وَ رِزْمَتُهُ كَذَا وَ كَذَا فَطَلَبْتُهُ حَيْثُ قَالَ فَوَجَدْتُهُ فِى أَسْفَلِ الرِّزْمَةِ فَبَعَثْتُ بِهِ إِلَيْهِ
اصول كافى جلد 2 صفحه 167 روايت 12

ترجمه روايت شريفه :
وشاء گويد: من به خراسان رفتم و از طايفه واقفيه بودم و متاعى را همراه خود برده بودم در مـيـان آنـهـا جـامـه گـلدارى در يـكـى از بـغـچه ها بود كه من نفهميده بودم و جايش را هم نـمـيـدانـسـتـم . چون بر او وارد شدم و در منزلى فرود آمدم ، بدون سابقه مردى مدنى كه فـقـط در مدينه متولد شده بود آمد و بمن گفت : همانا ابوالحسن الرضا عليه السلام به تو مـيـگـويـد: آن جـامـه گـلداري كـه نـزد تـو هـست ، براى من بفرست ، من گفتم : كى ورود مرا بـابـوالحـسـن خـبـر داده ؟ مـن اكـنـون وارد مـيـشـوم ، و جـامه گلدارى نزد من نيست ، او رفت و بـرگشت و گفت : ميگويد: چرا آن جامه در فلان جا و سارغش چنين و جنانست ، من آن سارغ را گشتم و آن جامه را در زير بغچه پيدا كردم و نزدش فرستادم .

شرح :
وشـاء هـمـان حـسـن بـن على بن زياد است كه پارچه هاى رنگ كرده و گلدار ميفروخته . مدت كـوتـاهـى واقـفـى مـذهـب بـود، سـپس بواسطه مشاهده اين معجزه و معجزات ديگر از آن عقيده برگشت و از بزرگان و اصحاب خاص حضرت رضا عليه السلام گشت .