10- عـَلِيُّ بـْنُ مـُحـَمَّدٍ عـَنْ بـَعـْضِ أَصـْحـَابـِنـَا عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ صَنْدَلٍ الْخَيَّاطِ عَنْ زَيْدٍ الشَّحَّامِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع فِى قَوْلِهِ تَعَالَى هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمـْسـِكْ بـِغـَيـْرِ حـِسابٍ قَالَ أَعْطَى سُلَيْمَانَ مُلْكاً عَظِيماً ثُمَّ جَرَتْ هَذِهِ الْآيَةُ فِى رَسُولِ اللَّهِ ص فَكَانَ لَهُ أَنْ يُعْطِيَ مَا شَاءَ مَنْ شَاءَ وَ يَمْنَعَ مَنْ شَاءَ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ أَفْضَلَ مِمَّا أَعْطَى سُلَيْمَانَ لِقَوْلِهِ ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا
اصول كافى جلد 2 صفحه 9 رواية 10

ترجمه روايت شريفه :
زيـد شـحـام گـويـد: از امـام صـادق عـليـه السـّلام راجـع بـقـول خـدايـ تـعـالى [ايـنـسـت عـطـاء مـا، خـواهى ببخش و خواهى نگهدار، حسابى نيست ]پـرسـيـدم . فـرمـود: خدا بسليمان سلطنت بزرگى داد (و اين آيه درباره اوست ) سپس اين آيـه دربـاره رسولخدا صلى اللّه عليه و آله جارى گشت ، پس براى او رواست كه هر چه خـواهـد، بـهـر كـه خـواهـد بـبـخـشـد و از هر كه خواهد باز گيرد، و خدا به او بهتر از آنچه بـسـليـمـان داد عـطـا فـرمـود، زيـرا فـرمـوده اسـت [آنـچـه را رسـول براى شما آورده بگيريد و از آنچه منعتان كرده باز ايستيد 7 سوره 59 ـ ](پس اخـتـيـارات جـنـاب سـليـمـان نـسـبـت بـه مـال دنـيـا و اخـتـيـارات رسول خدا صلى اللّه عليه و آله نسبت به امر و نهى بندگانست در امور دينى ).

شرح :
از تاءمل و دقت در اين روايات استفاده ميشود كه چون خدايتعالى پيغمبرش را تربيت كرد و پرورش داد و حقايق را به او فهمانيد، آنحضرت بدرجه اى رسيد كه جز حق و صواب اختيار نـمـيـكـرد و در هـيـچ مـوضـوعـى بـر خـلاف خـواست خدا چيزى بخاطرش نمى آمد، از اين جهت خدايتعالى وضع و تعيين بعضى از امور دين را باو تفويض كرد، مانند افزايش ركعتهاى نـمـاز و وضـع نـمـاز و روزه مـسـتـحـب و تـعيين ارث جد و خونبهاى انسان و چشم او، بعلاوه خـدايـتـعالى تعيين و وضع او را بوسيله وحى تاءكيد و امضا مى فرموده است و اعطاء چنين اخـتـيـارى بپيغمبر صلى اللّه عليه و آله مانع عقلى ندارد و روايات بسيارى هم شاهد آنست (مضمون كلام علامه مجلسى (ره ) مرآت ص 192).