حدیث شماره 1

1- مُحَمّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطّابِ عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ مُحَمّدٍ عَنْ مَنِيعِ بْنِ الْحَجّاجِ الْبَصْرِيّ عَنْ مُجَاشِعٍ عَنْ مُعَلّى عَنْ مُحَمّدِ بْنِ الْفَيْضِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ كَانَتْ عَصَا مُوسَى لآِدَمَ ع فَصَارَتْ إِلَى شُعَيْبٍ ثُمّ صَارَتْ إِلَى مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ وَ إِنّهَا لَعِنْدَنَا وَ إِنّ عَهْدِي بِهَا آنِفاً وَ هِيَ خَضْرَاءُ كَهَيْئَتِهَا حِينَ انْتُزِعَتْ مِنْ شَجَرَتِهَا وَ إِنّهَا لَتَنْطِقُ إِذَا اسْتُنْطِقَتْ أُعِدّتْ لِقَائِمِنَا ع يَصْنَعُ بِهَا مَا كَانَ يَصْنَعُ مُوسَى وَ إِنّهَا لَتَرُوعُ وَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ وَ تَصْنَعُ مَا تُؤْمَرُ بِهِ إِنّهَا حَيْثُ أَقْبَلَتْ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ يُفْتَحُ لَهَا شُعْبَتَانِ إِحْدَاهُمَا فِي الْأَرْضِ وَ الْأُخْرَى فِي السّقْفِ وَ بَيْنَهُمَا أَرْبَعُونَ ذِرَاعاً تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ بِلِسَانِهَا
اصول كافى جلد 1 صفحه: 335 رواية: 1

ترجمه :
امام باقر عليه‏ السلام فرمود: عصاى موسى از آن آدم عليه ‏السلام بود كه به شعيب رسيد و سپس به موسى بن عمران رسيد، آن عصا نزد ماست و اندكى پيش نزدم بود و مانند وقتى كه از درختش باز شده سبز است، و چون از او باز پرسى مى‏ شود، جواب گويد و براى قائم ما عليه السلام آماده گشته است، او با آن همان كار كه موسى مى‏ كرد انجام دهد، آن عصا هراس آور است و ساخته‏ هاى نيرنگى جادوگران را مى‏ بلعد و به هر چه مأمور شود انجام دهد، چون حمله كند، هر چه به نيرنگ ساخته ‏اند مى‏ بلعد و برايش دو شعبه باز شود كه يكى در زمين و ديگرى در سقف باشد و ميان آنها (ميان دو فكش) چهل ذراع باشد و نيرنگ ساخته‏ ها را با زبانش مى بلعد (چنانچه در زمان موسى عليه السلام جادوهاى جادوگران را بلعيد).