8- عَلِيّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُغِيرَةِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ ع يَقُولُ إِنّ الْعِلْمَ الّذِي نَزَلَ مَعَ آدَمَ ع لَمْ يُرْفَعْ وَ مَا مَاتَ عَالِمٌ إِلّا وَ قَدْ وَرّثَ عِلْمَهُ إِنّ الْأَرْضَ لَا تَبْقَى بِغَيْرِ عَالِمٍ‏
اصول كافى جلد 1 صفحه: 323 روايه: 8

ترجمه :
امام صادق مى ‏فرمود همانا علمى كه با آدم عليه ‏السلام فرود آمد، بالا نرفت و عالمى نميرد، جز اينكه علمش وارث رسد، همانا زمين بدون عالم باقى نميماند.

شرح :
روايات اين باب علاوه بر اينكه ميرساند كه ائمه (عليه‏السلام) يكى پس از ديگرى و ارث علم يكديگرند، اشاره دارد به اينكه خداي تعالى موضوع انتقال علم را در بشر با اسباب و شرايطى مقرر فرموده و بشر را واجد آن شرائط ساخته و اسباب را در اختيارش نهاده است انسان را با زبانى گويا و گوشى شنوا و چشمى بينا خلق فرمود، تا بتواند آنچه را مى ‏داند، بديگران بگويد و آنها بشنوند و بياموزند و نيز نوشتن به توسط قلم را به او آموخت، تا بتواند معلومات خود را در صفحه‏ اى نقش كند و آيندگان پس از خود را از آن بهره ‏مند سازد اين اسباب و قوا و صدها مانند آن، از شرايط انتقال علم و تكميل و ترقى آنست در بشر و چون اين اسباب و قوا به حيوانات و موجودات ديگر عطا نشده آثار علم در زندگى آنها ديده نمى‏ شود و ترقى و تكامل تنها در زندگى بشر جلوه كرده است و از همين راه است كه قرآن كريم پس از چهارده قرن براى ما باقى مانده و به همين جهت است كه در اين روايات فرمودند: علمى كه با آدم عليه‏ السلام فرود آمد بالا نرفت يعنى خداي تعالى اسباب باقى ماندن آنرا در ميان بشر فراهم آورد.