1- عَلِيّ بْنُ مُحَمّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ زِيَادٍ الْقَنْدِيّ عَنْ سَمَاعَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ ع فِي قَوْلِ اللّهِ عَزّ وَ جَلّ فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلّ أُمّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى‏ هؤُلاءِ شَهِيداً قَالَ نَزَلَتْ فِي أُمّةِ مُحَمّدٍ ص خَاصّةً فِي كُلّ قَرْنٍ مِنْهُمْ إِمَامٌ مِنّا شَاهِدٌ عَلَيْهِمْ وَ مُحَمّدٌ ص شَاهِدٌ عَلَيْنَا
اصول كافى جلد 1 صفحه:270 رواية: 1

ترجمه :
امام صادق عليه السلام راجع به قول خداى عزوجل (45 سوره 4) (((پس چطور باشد زمانيكه از هر امتى گواهى آوريم و ترا بر آنها گواه آورديم، فرمود: تنها درباره امت محمد (ص) نازل شده، در هر قرنى امامى از ما بر ايشان گواه و ناظر است و محمد (ص) گواه و ناظر بر ماست. (يعنى بر گفتار و كردار ايشان ناظر است و روز قيامت نزد خدا گواهى دهد، پس مواظب باشيد و تقوى پيشه كنيد كه گواهان شما عادل و مقبولند)