خداوند متعال مي‌فرمايد: «الذين يحْملون الْعرْش ومنْ حوْله يسبحون بحمْد ربهمْ ويوْمنون به ويسْتغْفرون للذين آمنوا ربنا وسعْت كل شيْ‌ء رحْمه وعلْما فاغْفرْ للذين تابوا واتبعوا سبيلك وقهمْ عذاب الْجحيم»؛(235) «فرشتگان كه عرش با عظمت الهي را بر دوش گرفته و آنان كه پيرامون عرشند، به تسبيح و ستايش حق مشغولند و هم خود به خدا ايمان دارند و هم براي اهل ايمان از خدا آمرزش مي‌طلبند كه اي پروردگار! علم و رحمت بي‌منتهايت همه اهل عالم را فرا گرفته است، تو به لطف و كرم خود گناه آنان كه توبه كرده، راه رضاي تو پيموده‌اند را ببخش و آنان را از عذاب دوزخ محفوظ بدار.»
همچنين مي‌فرمايد: «تكاد السماوات يتفطرْن منْ فوْقهن والْملايكه يسبحون بحمْد ربهمْ ويسْتغْفرون لمنْ في اْلارْض...»؛(236) «نزديك است كه آسمان‌ها از فراز شكافته شود و فرشتگان به ستايش خداي خود تسبيح گويند و براي اهل زمين آمرزش طلبند.»
در آيه‌اي ديگر مي‌فرمايد: «والذين جآووا منْ بعْدهمْ يقولون ربنا اغْفرْ لنا ولاخْواننا الذين سبقونا باْلايمان...»؛(237) «و آنان كه پس از مهاجران و انصار آمدند، دايم در دعا به درگاه خدا عرض مي‌كنند: پروردگارا! بر ما و برادران ديني ما كه در ايمان پيش از ما شتافتند ببخش.»