و ديگر از شهداء اهل بيت عليه السّلام عبدالرحمن بن عقيل است كه به مبارزت بيرون شد و رجز خواند:
شعر :
                                                    اَبى ، عَقيلٌ فَاعْرفوُا مَكانى
                                                                                                        مِنْ هاشِمٍ وَ هاشِمٌ اِخْوانى
                                                    كُهُولُ صِدْقٍ سادَةُ الاَْقرانِ
                                                                                                        هذا حُسَيْنٌ شامِخُ اْلبُنْيانِ
                                                    وَ سَيّدُ الشَّيْبِ مَعَ الشُبّانِ
پس هفده تن از فُرْسان لشكر را به خاك هلاك افكند، آنگاه به دست عثمان بن خالد جُهَنى به درجه رفيعه شهادت رسيد. (235)
طبرى گفته كه گرفت مختار در بيابان دو نفرى را كه شركت كرده بودند در خون عبدالرحمن بن عقيل و در برهنه كردن بدن او پس گردن زد ايشان را،آنگاه بدن نحسشان را به آتش سوزانيد.
و ديگر جعفربن عقيل است رحمه اللّه كه به مبارزت بيرون شد و رجز خواند:
شعر :
                                                    اَنَا اْلغُلامُ اْلاَبْطَحِىُّ الطالِبّى
                                                                                                        مِنْ مَعْشَرٍ فى هاشِمٍ مِنْ غالِبٍ
                                                    وَنَحْنُ حَقّاً سادَةُ الذَّوائِبِ
                                                                                                        هذا حُسَيْنٌ اَطْيَب اْلاَطايِبِ
پس دو نفر و به قولى پانزده سوار را به قتل رسانيد و به دست بُشْرِ بن سَوْطِ هَمدانى به قتل رسيد. (236)