از دیدگاه اسلام سجده براى خداوند مهمترین عبادت، یا از مهم ترین عبادات است و همان گونه که در روایات آمده، انسان در حال سجده از هر حال دیگر به خدا نزدیکتر است، پیشوایان بزرگ به خصوص رسول خدا(صلى الله علیه وآله) و اهل بیت(علیهم السلام)سجده هاى طولانى داشتند.
سجده هاى طولانى براى خدا، روح و جان انسان را پرورش مى دهد و بارزترین نشانه هاى عبودیّت و خضوع در پیشگاه پروردگار است. به همین دلیل در هر رکعت نماز دستور دو سجده داده شده است، و سجده شکر و سجده هاى واجب و مستحب تلاوت قرآن نیز از بارزترین مصادیق سجده است.
انسان در حال سجده همه چیز جز خدا را فراموش مى کند، و خود را به او بسیار نزدیک مى بیند و بر بساط قرب او جاى مى گیرد.
استادان سیر و سلوک و عرفان، و معلّمان اخلاق بر مسأله سجده تأکید فراوان دارند.
مجموع آنچه در بالا گفته شد، دلیل روشنى بر حدیث مشهورى است که هیچ کار انسان براى شیطان ناراحت کننده تر از سجده نیست، و در حدیث دیگرى مى خوانیم: «پیغمبراکرم(صلى الله علیه وآله)به یکى از یاران خود فرمود :
اگر مى خواهى در قیامت با من محشور شوى براى خداوند قهّار سجده هاى طولانى بجا آور»; «وَ إِذَا أرَدْتَ أنْ یَحْشُرَکَ اللهُ مَعِى یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَأطِلِ السُّجُودَ بَیْنَ یَدَىِ اللهِ الوَاحِدِ الْقَهّارِ».(1)
* * *
1. سفینة البحار، مادّه سجود.