99ـ سياست عمر بن الخطاب در منع نقل حديث

سؤال 99:
آيا صحيح است که مي گويند: سياست حکومت عمر بن الخطاب منع نقل احاديث پيامبر اکرم و روي آوردن به آن بود، و کساني را که با اين روش و سياست مخالفت مي کردند زندان و شلاق و تعزير مي کرد. چنانچه در مورد ابوذر و ابوالدرداء ابومسعود انصاري و ديگران انجام داد.
1ـ ذهبي مي گويد: آري چنين بود عمر، او مي گفت: از پيامبر کمتر حديث نقل کنيد و چندين صحابي پيامبر را نسبت به نشر احاديث توبيخ کرد. آري اين شيوه و مذهب و ايده عمر و غير عمر بود(227)
2ـ طبري مي گويد: هر وقت خليفه مردم، حاکم و يا استانداري را براي نقطه اي اعزام مي کرد، به او چنين سفارش مي کرد: فقط قرآن بخوانيد و از محمد ـ صلي الله عليه و سلّم ـ کمتر روايت نقل کنيد و من هم با شما هم صدا هستم.(229)
3ـ قرظة بن کعب انصاري مي گويد: هنگاميکه قصد عزيمت به کوفه را کرديم، عمربن الخطاب تا منطقه «صرار» به بدرقه ما آمده و گفت: مي دانيد چرا شما را بدرقه کردم؟ گفتيم: لابد بخاطر اينکه ما از صحابه رسول اللّه هستيم؟ گفت: شما وارد آبادي و روستايي مي شويد که قرآن مي خوانند مبادا آنانرا با خواندن و قرائت احاديث پيامبر از خواندن قرآن بازداريد تا مي توانيد از پيامبر حديث کم نقل کنيد.(230)
4ـ ذهبي مي نويسد: عمر سه نفر ـ از صحابه رسول اللّه ـ به نامهاي ابن مسعود و ابوالدردا، و ابومسعود انصاري را زندان کرده، و به آنان اعتراض کرده که چرا از پيامبر ـ صلي الله عليه و سلّم ـزياد حديث روايت کرديد؟(231)
و به نقل ديگر از حاکم و ذهبي: ابن مسعود و ابوالدرداء و ابوذر را زنداني کرده و آنان را به جرم اشاعه دادن و نقل احاديث پيامبر توبيخ کرده، و تا آخر خلافتش محکوم به اقامت اجباري در مدينه کرد(232)