سؤال 65:
آيا صحيح است که نماز تراويح از بدعتهاي حضرت عمربن الخطاب است و در زمان پيامبر اکرم نماز تراويح ميان مسلمانان نبوده، چنانچه علماء ما به آن اشاره کرده اند. (عسقلاني، عيني، سرخسي).
1 ـ ابن الهمام: ظاهر المنقول أن مبدأها من زمن عمر.(147)
2 ـ عسقلاني: «فتوفي رسول الله ـ صلي الله عليه و سلّم ـ والناس علي ذلک ـ اي علي ترک الجماعة في التراويح.. والمحفوظ أن عمر هو الذي جمع الناس علي أبي بن کعب(148)
يعني پيامبر اکرم رحلت کرد در حاليکه مردم تراويح را به جماعت نمي خواندند. و آنچه که ثبت شده اين است که عمربن الخطاب مردم را بر تراويح و به امامت ابي بن کعب جمع کرد.
3 ـ عيني: الأمر علي ذلک ـ يعني علي ترک الجماعة في التراويح. وقوله اني اري هذا، من اجتهاد عمر و استنباطه...»(149)
يعني پيامبر اکرم از دنيا رفت در حاليکه تراويح را به جماعت نمي خواندند.
4 ـ امام بخاري از عبدالرحمن بن عبدالقاري نقل کرده که گفت: شبي از شبهاي رمضان با عمر بن الخطاب(رضي الله عنه) به مسجد رفتيم مردم متفرق بودند و هر کسي براي خود نماز مي خواند و بعضاً مردي با جمعي به نماز مشغول بود عمر چون اين بديد گفت: به عقيده من اگر اينها را با يک امام گرد آوريم بهتر است، و در پي اين تصميم، أبي بن کعب را به امامت گماشت. شب ديگر به اتفاق به مسجد رفتيم و مردم به جماعت نماز مي خواندند، عمر گفت: نعم البدعة هذه; اين بدعت خوبي است.(150)
سؤال مگر پيامبر اکرم بدعت گذار را گمراه و از اهل دوزخ نخوانده؟: کل بدعة ضلالة وکل ضلالة في النار.(151)
حال که تراويح در زمان پيامبر اکرم و خليفه اول نبوده و خود عمر آنرا بدعت مي داند، ما چه اصراري بر انجام بدعت و گمراهي و خريدن دوزخ داريم؟.