استكبار جهاني و ترفندهاي آن در كمين مسلمانان

به دلايل عيني و شواهد روشن و مستند و تجربه آشكار، استكبار جهاني به ويژه استعمار و استثمار غربي، دائما كوشيده و مي كوشد كه با انواع نيرنگ ها و ترفندها، مسلمانان را به استعمار بكشد، و آنها را از هويت خود تهي سازد، و در نتيجه ذخاير آنها را تاراج نموده و بر آنها آقايي نمايد.
استكبار همچون اژدهاي هفت سر است كه اگر يك سر آن را بكوبي با سر ديگر وارد مي شود، و كارش بلعيدن، زهر ريختن و گزيدن است، گرچه در ظاهر خوش خط و خال است، مشكل ما غفلت، جهل، ساده انديشي و زودباوري است، به ويژه نسل جوان ما زودتر فريب زرق و برق هاي اين اژدهاي خوش خط و خال را مي خورند و مي پندارند كه:
                                            گربه حيوان خوش خط و خالي است
                                                                                        فكر آزار جوجه هرگز نيست
آيين اسلام براي استقبال همه جانبه ي مسلمانان، و عزتمند كردن آنها هشدارهاي مختلف داده، و با تعبيرات گوناگون ما را از اغفال شدن و فريب خوردن در برابر اين اژدهاي هفت سر، برحذر داشته است. گاه مي فرمايد:
«و لن يجعل الله للكافرين علي المؤمنين سبيلا؛ و خداوند هرگز كافران را بر مؤمنان تسلطي نداده است.» [1] .
و زماني مي فرمايد:
«و لله العزة و لرسوله و للمؤنين؛ عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است.» [2] .
يكي از پل هاي استعمار و استكبار جهاني براي نفوذ و سلطه، اختلاف افكني و ايجاد تشويش و دغدغه در فرهنگ حاكم در بين مسلمانان است. بر همين اساس قرآن به طور مكرر، مسلمانان را دعوت به اتحاد و يك پارچگي مي كند، و از پراكندگي هشدار مي دهد و مي فرمايد:
«و اعتصموا بحبل الله جميعا و لا تفرقوا؛ همگي به ريسمان خدا (قرآن و اسلام و اهل بيت عليهم السلام) چنگ زنيد و پراكنده نشويد.» [3] .
و نيز مي فرمايد:
«و لا تكونوا كالذين تفرقوا و اختلفوا من بعد ما جائهم البينات و اولئك لهم عذاب عظيم؛ و مانند كساني نباشيد كه پراكنده شدند و اختلاف كردند (آن هم) پس از آن كه نشان هاي (پروردگار) به آنها رسيد و براي آنها عذاب بزرگي هست.» [4] .
يكي از راه هاي مهم براي فريب نخوردن در برابر استكبار و استعمار جهاني، اين است كه ما شخصيت و هويت خود را بشناسيم و درك كنيم كه از نظر ديني و فرهنگي، غني هستيم و هيچ گونه نيازي به دگرانديشان نداريم، چرا كه استعمار نخست فكر و انديشه و روحيه ما را تحقير و تضعيف مي كند، سپس بر ما مسلط مي گردد، چنان كه در قرآن در مورد سلطه ي فرعون بر مردم مي فرمايد:
«فاستخف قومه فاطاعوه؛ فرعون قومش را تحقير و تحميق كرد، آنگاه آنان از او اطاعت كردند». [5] .
اميرالمؤمنان علي عليه السلام فرمود:
«من هانت عليه نفسه فلا تأمن شره؛ كسي كه شخصيتي براي خود قايل نيست، از شر او بر حذر باش». [6] .
بنابراين از هويت زدايي استعمار بر حذر باشيم، كه باعث بي محتوايي و پيامدهاي شوم آن خواهد شد.
* * *
[1] نساء (4)، آيه ي 141.
[2] منافقون (63)، آيه ي 8.
[3] آل عمران (3)، آيه 103.
[4] آل عمران (3)، آيه ي 105.
[5] زخرف (43)، آيه ي 54.
[6] علامه آمدي، غرر الحكم، ج 2.