از موارد شنيدني اين كه ميرزا بهاء در كتاب اقدس (ص 30) در مقام بيان موارد حرمت ازدواج تنها يك مورد را حرام كرده و گويد:
«قد حرمت عليكم ازواج آبائكم؛ حرام شده است بر شما زن هاي پدرهايتان» با اين كه جناب ميرزا در تمام نوشته هاي خود، تنها در همين مورد، سخن از محرمات ازدواج به ميان آورده است.
مفهوم اين مطلب به دليل انحصار اين است كه ازدواج با غير زن پدر (يعني مثلا با خواهر و دختر و خاله و عمه و...) جايز است، جانشينان حسينعلي بهاء (عباس افندي - شوقي) در اين باره به دست و پا افتاده اند، سرانجام گفتند: ازدواج با بستگان مربوط به رأي بيت العدل [1] است، اشراق خاوري اين مطلب را در گنجينه ي احكام (ص 129) از قول عبدالبهاء (عباس افندي) نقل كرده سپس گويد و نيز فرمايد: «چون امر بهايي قوت گيرد مطمئن باشيد كه ازدواج با اقرباء نيز نادر الوقوع گردد.» [2] .
از اين عبارت استفاده مي شود كه در صورت ضعف امر بهائيان، ازدواج با بستگان نزديك كثير الوقوع خواهد بود (دقت كنيد).
* * *
[1] از كتاب اقدس (صفحه 9 و 13) استفاده مي شود كه ميرزا بهاء در هر بلدي تشكيل مجلسي را به نام «بيت العدل» لازم دانسته و با انتخاب بيت العدل هاي خصوصي، بيت العدل هاي عمومي تشكيل شود، و اعضاء هر بيت العدل از 9 كمتر نباشد. بيت العدل داراي عوائد سرشاري است، و بايد براي صلاح بيني هاي اجتماعي مطابق زمان و مكان و تشريع و جعل احكام غيرمنصوصه، حتما بيت العدل به وجود آيد. (در عصر رژيم شاه، خانه ي انصاف درست كرده بودند كه گويي از همين بيت العدل گرفته شده بود).
بهاء اين پيشنهاد را كرد ولي، بيت العدل وجود خارجي پيدا نكرد، ميرزا بهاء مجبور بود اين نقشه را بكشد زيرا 99درصد از احكام و وظايف مردم را معين نكرده بود و خواست از اين راه خود را راحت سازد. بيت العدل با آن شرايط به وجود نيامد، بنابراين حدود يك قرن گذشت و بيت العدل تشكيل نشد يعني احكام مذهبي آن ها تعيين نشده و همه در بلاتكليفي به سر بردند.
[2] در كتاب شئون خمس (پنج شأن) كه يكي از كتاب هاي علي محمد باب است، (در صفحه 64 كتاب الجزاء) آمده «و لقد اذن الله بين الاخ و اخته» از اين جمله استفاده مي شود كه ازدواج خواهر با برادر جايز است، چنان كه مؤلف هشت بهشت (يكي از كتب بابيان) توضيح داده كه: نكاح اخت مادام كه برادر، او را رؤيت نكرده باشد جايز است!.