اسماعيل رائين مي نويسد: «پيروزي انگلستان بر سرزمين فلسطين و شكست قواي عثماني، نه تنها از اعدام بهائيان جلوگيري كرد، بلكه چنان كه گذشت عباس افندي (جانشين پدرش حسينعلي بهاء) با گرفتن لقب «سر» و نشان «نايت هود» در زمره ي ياران قواي اشغالي و انگليس درآمد.» [1] .
نيز مي نويسد: «در جريان جنگ اول جهاني، حمايت انگليس از عباس افندي شدت يافت، بهائيان بر ضد دولت عثماني، در خدمت ارتش انگليس در سرزمين فلسطين درآمد.» [2] .
عباس افندي در مورد پيروزي انگليس بر دولت عثماني، و سلطه او بر سرزمين فلسطين و... براي سران انگليس ادعا كرد كه قبلا ذكر شد و سرآغاز آن چنين بود «اللهم ان سرادق...» چنين دعا مي كند:
ارتباط بهائيان و انگليس ها به جايي رسيد كه عباس افندي پسر حسينعلي بهاء، جان ايرانيان را نيز فداي انگلستان كرده در فرازي از سخنراني هايش در انگلستان، به سران انگليس خطاب كرده و گويد:
«خوش آمديد، اهالي ايران بسيار مسرورند از اين كه من آمدم اينجا و الفت بين ايران و انگليس است، ارتباط تام حاصل مي شود، و نتيجه به درجه اي مي رسد كه به زودي افراد ايران، جان خود را براي انگليس فدا مي كنند، و همين طور انگليس خود را براي ايران فدا مي نمايد، از اصل ملت ايران و انگليس يكي بودند، از قبيله ي آريان، در كنار نهر بودند، به ايران آمدند و ايران را پر كردند، بعد نفوس زياد شد، از اينجا به قفقاز رفتند، در آنجا زياد شدند، به اروپا هجرت كردند، اين ملت انگليس و ايران هر دو برادرند، از اين رو در زبان انگليسي، الفاظ ايراني بسيار است.» [3] .
قبلا خاطرنشان شد كه شوقي افندي (نوه و نايب عباس افندي) در سال 1328 هجري شمسي به كليه مراكز بهائي جهان چنين ابلاغ كرد: «اولين شرط شوراي جديد التأسيس بهائيان آن است كه با سران حكومت اسرائيل، روابط برقرار سازند.» [4] .
* * *
[1] انشعاب در بهائيت، ص 128.
[2] بهائيت مولود تصوف، ص 137.
[3] خطابات، ج 1، ص 23.
[4] انشعاب در بهائيت، ص 149.