حسينعلي بهاء چهار زن دائمي داشت به نام هاي: 1- گوهرخانم كاشي 2- بانو نوابه (بي بي) 3- بي بي جان 4- جماليه (كه كلفت ميرزا حسينعلي بوده و سرانجام در سن شانزده سالگي همسر حسينعلي كه در اين وقت هفتاد سال داشت شده است).
و پنج پسر و سه دختر داشت، پسرانش به نام هاي: 1- عباس افندي 2- مهدي 3- محمدعلي 4- ضياءالله 5- بديع الله، و دخترانش به نام هاي سلطان [كه بعدها به بهائيه خانم (و بهيه) و ورقه عليا ملقب گشت] خانمي و فروغيه بودند.
مادر عباس افندي و مهدي و بهيه «بي بي» بود، مادر محمدعلي و بديع الله و ضياءالله و خانمي «بي بي جان» بود، مادر فروغيه «گوهر» بود، ولي از جماليه، فرزند نداشت.
حسين علي به سه فرزند خود: عباس، مهدي و محمدعلي لقب «غصن» داده بود، اولي را غصن اعظم و دومي غصن اطهر و سومي را غصن اكبر ملقب ساخت، اما به ضياءالله و بديع الله، لقب نداد. [1] .
* * *
[1] تلخيص از امشي به حشرات، ص 65 - 61، جمال ابهي، ص 146.