اين شخص از اصحاب امام هادي عليه السلام و سپس از اصحاب امام حسن عسكري عليه السلام بود، او نخستين كسي بود كه در عصر غيبت صغري، به دروغ ادعاي بابيت و واسطه گري بين شيعيان و امام عصر (عج) كرد، و ادعاهاي دروغين ديگر نمود، و نسبت هاي ناروا به امامان عليهم السلام داد، سرانجام از ناحيه ي مقدسه ي امام زمان (عج) توقيعي در مورد بيزاري از او و لعنت به او صادر شد، و به اين ترتيب، مورد لعن و طرد شيعيان قرار گرفت.