ما به همه علماى وهّابى که راه اعتدال را مى پویند، خاضعانه و دوستانه توصیه مى کنیم; فرصت خوبى را که در این شرایط تاریخى براى بازنگرى در اصول وهّابیّت فراهم شده است، از دست ندهند و شکاف عظیمى را که میان آنها و سایر مسلمین جهان پیدا شده است و دشمن از آن بهره گیرى مى کند، با هوشیارى پر کنند.

ما امور زیر را دوستانه به آنان پیشنهاد مى کنیم:

1ـ متّهم ساختن مسلمین را به شرک و کفر به خاطر مسائلى که حدّاکثر، مسائل اجتهادى محسوب مى شود، محکوم کنند، و دستور شریف قرآنى (وَلاَ تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَیْکُمُ السَّلاَمَ لَسْتَ مُؤْمِناً) را به همه پیروان خود توصیه نمایند.

2ـ هرگونه خشونت مذهبى که سبب ترورهاى وحشتناک در عراق و پاکستان وافغانستان و حتّى عربستان و سایر نقاط شده است، به شدّت محکوم کنند.

همان خشونت هایى که علاوه بر ویرانى هاى عظیم، خون مسلمانان بى گناه را اعمّ از زن و مرد و کودک و پیر و جوان و سنّى و شیعه، بر خاک مى ریزد و آیین پر افتخار اسلام را که به یقین دین آینده تمام جهان است، بدنام مى کند، و بهترین ابزار تبلیغاتى را بر ضدّ اسلام و مسلمین در اختیار دشمنان اسلام قرار مى دهد، وتمام زحماتى را که اندیشمندان اسلامى و مبلّغان و نویسندگان آگاه اسلامى در راه نشر اسلام کشیده اند بر باد مى دهد، آرى همه این ها را محکوم کرده و مصداق هلاک «حرث» و «نسل» که در قرآن آمده است، بشمارند.

3ـ راه گفتگوى منطقى و دوستانه را بر اساس احترام متقابل، و دور از هر گونه اهانت و تهمت به شرک و جهل، میان خود و سایر دانشمندان اسلام بگشایند و در مسائل مورد اختلاف به بحث بنشینند و به مصداق (یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ) آن چه را صحیح تشخیص دادند، پذیرا شوند.

4ـ مرزهاى فکرى و جغرافیایى خود را به روى کتب علمى و منطقى سایر مذاهب اسلامى بگشایند، و احساس خطرى برخود در این کار نداشته باشند، و با حوزه هاى علمیّه کشورهاى اسلامى مبادله طلاّب و دانشجو کنند.

5ـ دیوارهاى بى اعتمادى و سوء ظن و بدبینى را میان خود و سایر مسلمین از میان بردارند و به حوزه هاى علمیّه یکدیگر رفت و آمد کنند و براى شرکت در همایش ها براى مسائل مختلف اسلامى در هر جاى دنیاى اسلام اعلام آمادگى کنند.

6ـ دوستان خود را از مطلق نگرى، یعنى اجتهادهاى خود را در اصول و فروع، حقیقت اسلام دانستن وغیر آن را کفر و ضلالت و بدعت شمردن، بر حذر دارند، و به پیام آیه شریفه (وَمَا أُوتِیتُمْ مِّنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِیلا) گوش فرا دهند.

هر گاه این اصول شش گانه به کار بسته شود، امید مى رود که وحدت میان صفوف مسلمین تقویت شود و اعتصام بحبل الله کامل شده و (لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ) حاصل گردد.

به امید آن روز، وَاللهُ الْمُسْتَعانُپایان

محرّم الحرام 1426

ناصـر مکـارم شیـرازى