شك نيست كه انسان، با قدرت و توان محدودى آفريده شده است، و در پرتو چنين توانى در جهان آفرينش تصرف كرده و از اسباب طبيعى كمك مى گيرد و به زندگى خود سامان مى بخشد. اين، همان قدرت طبيعى محدودى است كه خدا در اختيار همگان قرار داده است.

در اين مورد گروهى از بندگان خاص خداوند، از قدرت و توان گسترده اى برخوردارند وكارهايى صورت مى دهند كه نوع افراد بشر از انجام آن ناتوانند.

براى تحصيل اين نوع قدرت خارق العاده دو راه وجود دارد.