نکته‌‏اى بسيار مهم وجود دارد كه نبايد از آن غافل بود و آن اينكه در بخش پيشين و در شمارش روايات هر يك از كتابهاى ششگانه، رواياتى به چشم مى‏ خورد كه با اينكه يك روايت بيش نبود؛ ولى مى‏ توان آن را از فضائل چندين نفر دانست. از اين رو، اين‏گونه روايات چندين بار تكرار شده ‏اند. براى نمونه روايات «ارقبوا محمدا في أهل بيته»، در صحيح بخارى، تحت عنوان «باب مناقب قرابهًْ رسول الله‏ صلى الله‏ عليه و سلم و منقبهًْ فاطمهًْ علیہا السلام بنت النبّي صلى الله‏ عليه و سلم...» آمده است، كه در بخش سوّم، يكبار در فضائل اهل‏بيت علیهم السلام به صورت كلى و يكبار در فضائل فاطمه علیها السلام، به شمار آمده است.
نمونه‏ اى ديگر و بهتر روايتى است كه در ترمذى آمده است:
«...أنّ رسول الله‏ صلى الله‏ عليه و سلم قال لعليّ وفاطمة والحسن والحسين: أنا حرب لمن حاربتم و سلمٌ لمن سالمتم»([775])
درست است كه اين، يك روايت بيشتر نيست؛ ولى در بخش سوّم، اين روايت چهار بار تكرار شده؛ يك روايت در فضيلت امام اميرالمؤمنين علیه السلام، يكى در فضيلت فاطمه علیها السلام، و نيز در فضيلت امام حسن و امام حسين علیهم السلام. چرا كه هدف ما در بخش سوم، بيان آمار روايات فضائل هر يك از ايشان بود([776]).
پاورقي ها: ------------------------------------------------------------------------------------
[775]) صحيح ترمذى، ح 3870. نسخه دارالكفر، بيروت، ج5، ص360، ح 3962. (محقق)
[776]) يا اينكه روايت «المهدي من ولد فاطمة» كه در ابن ماجه آمده، دو بار شمارش شده، يكبار در فضائل مهدى علیه السلام و يك بار در فضائل فاطمه علیها السلام.