قرآن و حديث
سنت، برخاسته از «كتاب الله » است
هيچ كس نمي تواند «كفانا كتاب الله » بگويد و احاديث و سنت نبوي را كه در مورد تفسير و تبيين حقايق قرآن و فهم ناسخ و منسوخ و خاص و عام قرآن است يا مربوط به تعليمات اسلام در اصول و فروع دين مي باشد ناديده بگيرد. زيرا آيات قرآن مجيد، سنت پيغمبر اكرم (ص) و كلمات و افعال او را براي مسلمين حجت شمرده، و آن را از منابع اصلي فهم اسلام و استنباط احكام قرار داده است: «و ما آتيكم الرسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا، آنچه را رسول خدا (ص) براي شما آورده (و به شما دستور داده) بگيريد (و عمل كنيد) و آنچه را نهي كرده خود داري نماييد». [1] .
«و ما كان لمؤمن و لا مؤمنة اذا قضي الله و رسوله امرا ان يكون لهم الخيرة من امرهم و من يعص الله و رسوله فقد ضل ضلالا مبينا، هيچ مرد و زن با ايماني حق ندارد هنگامي كه خدا و پيامبرش امري را لازم بدانند اختياري (در برابر فرمان خدا) داشته باشند، و هر كس نافرماني خدا و رسولش را كند گرفتار گمراهي آشكاري شده است ». [2] .
آنها كه به سنت پيامبر (ص) بي اعتنا هستند در واقع قرآن را ناديده گرفته اند، ولي بديهي است كه سنت پيامبر (ص) بايد از طرق معتبر ثابت گردد و هر سخني را هر كس به آن بزرگوار نسبت دهد نمي توان پذيرفت.
علي (ع) در يكي از سخنانش مي فرمايد: «و لقد كذب علي رسول الله- صلي الله عليه و آله و سلم- حتي قام خطيبا فقال: من كذب علي متعمدا فليتبوا مقعده من النار، در زمان حيات پيامبر (ص) دروغهايي به آن حضرت بستند تا آنجا كه برخاست و خطبه اي خواند و فرمود: هر كس عمدا دروغي به من ببندد بايد آماده قرار گرفتن در جايگاه خود در آتش باشد». [3] شبيه همين معني در صحيح بخاري نيز آمده است. [4] .
پاورقي ها: ---------------------------------------------------------------------------------------------
[1] سوره حشر، آيه 7.
[2] سوره احزاب، آيه 36.
[3] نهج البلاغه، خطبه 210.
[4] صحيح بخاري، جلد 1، صفحه 38 (باب اسم من كذب علي النبي (ص)).