10. زرقاوي وفتواي جهاد عليه شيعه:
زرقاوي، رهبر وهّابيّان عراق، طيّ اطّلاعيه اي كه از طريق اينترنت منتشر گرديد اعلام كرد:
مخالفان (شيعيان) افعي ها، دشمنان در كمين نشسته و عقرب هايِ حيله گرند. ما اكنون به جنگ با دشمن كافر و جنگ دشوار با دشمن حيله گري كه لباس دوست بر تن كرده و به هم دلي دعوت مي كند، وليكن شرور است و ارث اختلاف دروني را به ميراث برده، مي پردازيم.
يك ناظر جست وجوگر درك مي كند كه شيعيان خطري آشكار و حقيقي اند. پيام تاريخ كه واقعيّت نيز آن را تصديق نموده، اين امر را روشن ساخته كه تشيّع، ديني جدا از اسلام است و با يهود، تحت شعار اهل كتاب و مسيحيان ملاقات مي كنند، شرك نمايانِ شيعيان تا جايي است كه قبرها را مي پرستند و در اطراف قبور ائمّه، طواف مي كنند؛ به حدّي رسيده اند كه ياران پيامبر[ صلي الله عليه و آله ] را كافر مي دانند و به مادر موءمنان و صالحان اين امّت، دشنام مي دهند و قرآن كريم را جعل مي كنند.
و در كتب شيعيان كه تاكنون در حال انتشار است به نزول وحي(148)براي آن گروه ادّعا شده است و اين يكي از تصاوير كفر و كفرشناسي است.
كساني كه گمان مي كنند شيعيان مي توانند ميراث تاريخي و كينه سياه خود را فراموش كنند، در توهّم به سر مي برند و اين همانند آن است كه اين افراد، (متوهّمان) از مسيحيان بخواهند صليب كشيدن مسيح را فراموش كنند، آيا يك عاقل، چنين كاري مي كند؟
اين قوم علاوه بر كفر خود، براي افزايش بحران حكومت و موازين نيرو در دولت، از مكر و حيله سياسي استفاده كرده، تلاش مي كنند براي تثبيت شرايط محيطي جديد خود، با استفاده از پلاكاردهاي سياسي و سازمان هاي خود با هم پيمانانشان همكاري كنند.
اين قوم خيانت كار در طول تاريخ، اهل تسنّن را به مبارزه مي طلبيده و در هنگام سقوط رژيم صدام، شعار «انتقام از تكريت تا انبار» را سر مي داد كه اين مسئله خود بر ميزان كينه آن ها نسبت به اهل تسنّن دلالت مي كند(1).
پاورقي ها: --------------------------------------------------------------------------
(15) سايت بازتاب «BAZTAB.COM»، تاريخ 8/3/1384.