4. خداي وهّابيّت از عرش به زير مي آيد:
ابن تيميّه مي گويد:
خداوند هر شب هر گونه اي كه بخواهد به آسمان دنيا فرود مي آيد و مي گويد: آيا كسي هست كه مرا بخواند تا اجابتش كنم و طالب مغفرتي هست كه او را ببخشم ... ؟ خدا اين كار را تا طلوع فجر انجام مي دهد.
وي پس از نقل مطلب بالا مي نويسد:
فمن أنكر النزول أو تأوّل فهو مبتدع ضالّ(1)؛ هر كس فرود آمدن خدا را به آسمان دنيا انكار يا توجيه كند، بدعت گذار و گمراه است.
ابن بطوطه در سفرنامه خود مي نويسد:
ابن تيميّه در مسجد جامع دمشق كه من حضور داشتم، بر بالاي منبر گفت: إنّ اللّه ينزل إلي السماء الدنيا كنزولي هذا؛ خداوند به آسمان دنيا فرود مي آيد، هم چنان كه من از پلّه هاي اين منبر فرود مي آيم، سپس يك پلّه پايين آمد.
ابن الزهراء، از فقهاي مالكي اعتراض كرد و اظهارات وي را به اطّلاع ملك ناصر رساند، وي دستور داد تا او را زنداني كردند و در زندان از دنيا رفت(2).
پاورقي ها: --------------------------------------------------------------------------
(1) مجموعة الرسائل الكبري، رساله يازدهم، ص 451.
(2) رحلة ابن بطوطه، ص 113.