سيد باب، بعدها ناچار شده كه وجود شخصي امام دوازدهم را انكار كند، براي اينكه او خود را همان امام غايب و مهدي موعود شمرد؛ از اين رو، از آن پس عقيده اش بر آن شد كه امام غايب وجود شخصي ندارد، يعني: شخص معين و مشخصي نيست، بلكه او مهدي است نوعي. همچنان او و پيروانش نزول عيسي مسيح و رجعت امام حسين را كه در روايات اسلام و شيعه آمده است، نوعي دانستند.
سيد باب و پيروان او، مانند، ميرزا ابوالفضل گلپايگاني اقرارهاي باب را درباره ي وجود امام دوازدهم به طور مشخص، و رواياتي كه درباره ي اين موضوع آمده است تاويل و تفسير كرده اند و جالب اينكه در اين باب به آيات قرآن و احاديث پيامبر استدلال كرده اند و مبناي اثبات مدعاي خود را، آيات و روايات قرار داده اند.