روش فقهي شيخيه در استنباط احكام شرعي، همان روش، اخباريهاي شيعي بوده است، كه شيخ در زمان خود پيش گرفته بود، ولي پيروان و جانشينان او و به ويژه حاج كريم خان كرماني، با افزودن برخي نظريات و مسايل، مكتب فقهي شيخ احسائي را تفسير و با تفاصيلي از مطالب و مسايل فقهي، مسايل مجمل را شرح و بيان كرده اند و رفته رفته مذهب شيخيه را از جنبه ي شريعت به جنبه ي «طريقت» يعني به تصوف، نزديك ساخته اند و پيشوايان خود را، كه شيخ احسائي و جانشينان او باشند، به عنوان «شيعي كامل» - «ركن رابع» هم مرشد مطلق و تنها شخصيتي مي دانند، كه فقط او مي تواند به طور درست احكام فقهي را، برابر سليقه و ذوق خاص خود، استنباط كند و از اين رو،
در روش فقهي آنها «اجتهاد و تقليد»، كه در ميان شيعيان ديگر معمول است، وجود ندارد.